Yolumun öncüsü olan kalbime attığın çelmeden sonra yüzünü hangi renklere boyayacaksında bana olduğundan daha sevimli görüneceksin?
Bilmez misin ruhun yüzüne yansıyacak, sonunda her yan siyaha boyanacak...
Dur artık!
Dudaklarımdan akacak katranlar,ellerime bulaşacak tenim bulanacak...
Kezzaplasam tüm geçmişi yaptıkların yok olsa dahi izi kalacak yine.
Yine izlerin üzerine kendi çirkin resimlerini çizeceksin.
Ardından boyayacak, beni mutsuz edeceksin...
Tiz düşüncelerin yankılanırken beynimin odacıklarında, kalbim mantıksız açıklamaları sıralıyor bir bir.
Neyse ki aklıma mıhlandı kalbime olanlar...
Şimdi pişmanlık bürümüş üzerini,
Pişmanlıktan daha çokta sorular...
Gözlerinden bir yaş değil nice yaşlar aksada, akıp coşkun nehirler oluştursada kapılıp gidemem seninle.
Sevgi, vaktinin içinde okşandığında yeşillenir, tomurcuklanır ve açar.
Heba ettiysen zamanı elden ne gelir?
Gör bak avuçlarımda kurumuş ve kırılmış tanelerden daha fazlası yok artık.
Dur biraz!
Düşün!
Hisset!
Bir kıpırtına çatırdıyor yüreğimin kirişleri,olanlara duyulan hüzünden...
Sen tamamen görünmez olduğunda daha iyi bu benlik.
İşte bu yüzden sus istiyorum,
Hiç konuşma.
Hiç gözlerimin önünde belirme
ve çekiştirme dört bir yanımdan...
Bil sende, bu tek kişilik aşkta tahtı devrettim.
Yüzü boyalı bir soytarıyım artık !
Bu web sitesi ücretsiz olarak Bedava-Sitem.com ile oluşturulmuştur. Siz de kendi web sitenizi kurmak ister misiniz?
